Jak pomóc osobie w kryzysie?

Jak pomóc osobie w kryzysie?

W dzisiejszym artykule Jak pomóc osobie w kryzysie? z serii zarządzanie kryzysem chcę zachęcić do świadomego niesienia pomocy i dawania wsparcia. Bliscy czy znajomi często nie rozumieją tego, że ktoś przeżywa kryzys wymagając ciągle takiej samej aktywności i dobrego humoru co wcześniej. Zmuszają do podejmowania nowych wyzwań i nie rozumieją sytuacji, kiedy spotykają się z odmową, porażką czy agresją. To pogłębia stan bezradności osoby w kryzysie.

Często w takiej sytuacji  chcąc pomóc wmawiamy człowiekowi odciętemu od zasobów wewnętrznych takich jak perspektywa, kreatywność, logiczne myślenie „dobre rozwiązania”, że „wszystko będzie dobrze”, „trzeba się wziąć do roboty”, „że nie tylko ona ma ciężko”.

Czasami to może odnieść pozytywny skutek, jeżeli kryzys nie jest głęboki, a przy okazji znajdą się dobre rozwiązania, wsparcie emocjonalne, empatyczna bliskość i brak innych bodźców negatywnie wpływających na stan kryzysowy. Często jednak nieumiejętna pomoc pogłębia kryzys, wprawiając osobę w kryzysie w jeszcze większe poczucie bezsilności i braku wpływu na wszystko.

Żeby się dobrze przygotować najpierw poznaj 10 najczęstszych objawów pojawiającego się kryzysu czytając artykuł Czy jestem osobą przeżywającą kryzys?

Możesz pomóc w 5 (prostych) krokach

Zadbaj o to, żeby osoba w kryzysie:

1. na ile może uspokoiła się i poczuła, że nie jest sama. Obecność fizyczna i emocjonalna daje poczucie bezpieczeństwa, o ile nie jest nachalna. Człowiek w kryzysie nie powinien czuć się dodatkowo ubezwłasnowolniony i osaczony.
2. jadła i piła regularnie nawet jeśli nie ma apetytu. Organizm potrzebuje energii do poradzenia sobie z emocjami, które dochodzą do głosu. W tym czasie ciało przekierowuje energię na ważniejsze procesy niż trawienie, w związku z tym pojawia się najczęściej brak apetytu lub dolegliwości trawienne.
3. regularnie spała, słyszała łagodne dźwięki wokół siebie. Nie podnoś głosu, nie krzycz, mów łagodnie. Częstym objawem jest bezsenność, która powoduje pogłębienie się kryzysu i wyczerpanie organizmu. W czasie snu organizm „przetwarza” emocje i układa je, żeby mogły przerodzić się w działanie.
4. w pierwszym etapie bądź empatycznym słuchaczem, nie doradzaj, nie wymuszaj rozwiązań. Pojawia się silna potrzeba mówienia i opowiadania, dopiero w kolejny etapie można delikatnie i spokojnie wprowadzać elementy rozmowy prowadzące do tworzenia rozwiązań. Nie wchodź w dyskusję, ważna jest twoja obecność.
5. w pewnym momencie mogła samodzielnie odzyskać kontrolę i dokonywać własnych wyborów. Nigdy nie wiesz najlepiej czego ktoś potrzebuje i z jakich powodów. Każdy ma swoją drogę i mądrość, którą rozwija całe życie. Nie jesteś odpowiedzialny za czyjeś wybory. Możesz tylko wskazywać na dobre pomysły.

Chcąc udzielić wsparcia zastanów się czy może potrzebujesz jeszcze wsparcia specjalisty dla osoby w kryzysie. Twoja pomoc jest bezcenna i nie przestanie być, natomiast może być potrzebna inna wiedza i umiejętności niż te, które posiadasz. Często jednak to właściwe wsparcie osoby bliskiej jest bardzo ważne przed dalsza pracą ze specjalistą.

Jeśli ciekawi Ciebie temat kryzysu przeczytaj Kiedy kryzys przestał być objawem nienormalności i patologii? lub  Coaching kryzysowy w życiu prywatnym, inne artykuły znajdziesz w zakładce kryzys.