W poprzednim artykule skupiłam się na dwóch dość popularnych i łatwych w zastosowaniu metodach: zasadzie Pareto oraz diagramie przyczynowo-skutkowym Ishikawy. Obecnie chciałam skupić się na bardzo popularnej obecnie metodzie Six Sigma. Znalazła ona swoje zastosowanie w wielu przedsiębiorstwach.
Geneza powstania
Metoda Six Sigma została opracowana w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku za inicjatywą kadry zarządzającej koncernem Motorola oraz General Electric. Istotą tej metody jest dążenie do bardzo niskiego poziomu wadliwości na poziomie 3.4 niezgodności na milion ewentualnych możliwości wystąpienia. Kolejnym bardzo ważnym elementem jest położenie szczególnego nacisku na wzrost rentowności. Innymi słowy każdy wzrost dochodów w firmie ma swoje przełożenie i jest uznawany za efektywną politykę jakości przedsiębiorstwa.
Ogólne założenia
W pierwotnych założeniach zmniejszenie wadliwości w produkcji miało skutkować pełną satysfakcją oraz zadowoleniem klienta. Jednak stopniowe przedefiniowanie celu i rozszerzenie zakresu zadowolenia z “finalnego produktu” na satysfakcję z jakości na poszczególnych etapach jego powstawania – dało podwaliny do nowego, rewolucyjnego sposobu zarządzania jakością. Należy tutaj przytoczyć słynne słowa Boba Galvina:
“Jeśli zatroszczysz się o klienta lepiej niż konkurencja, to biznes zatroszczy się o ciebie”.
Jednym słowem zadowolenie klienta to nie tylko gotowy finalnie produkt. To również elementy takie jak: kompetencje sprzedawcy, dostępność produktu, czas wytworzenia, logistyka oraz inne, dodatkowe, występujące w trakcie procesu wytworzenia. Rozszerzono również pojęcie wady z tych, które zostały wykryte w trakcie produkcji o wady zidentyfikowane w okresie gwarancji, jak również po jej ustaniu. Nowe założenia jakościowe zostały wpisane w określone granice tolerancji: górną (USL) i dolną (LSL). Wszelkie odstępstwa to produkt nie spełniający wymogów specyfikacyjnych. Jednak aby rozluźnić sztywne – a co za tym idzie trudne do spełnienia wymagania – zastosowano wskaźnik “sigma”. Jest to jednostka miary wadliwości stosowana w metodzie Six Sigma.
DMAIC
Metoda zakłada, że wadliwość oscyluje wokół pewnego ustalonego poziomu. Oczywiście pojawiają się chwilowe załamania i odstępstwa należące do kategorii sporadycznych. Jednak po ich ustaniu nadal wadliwość będzie występowała, gdyż są to wady powstałe z tzw. problemów długotrwałych. Do ich rozwiązywania służy strategia przełomu obejmująca osiem faz. Fazy te są oznaczone skrótem DMAIC od angielskich nazw:
(D) definiowanie,
(M) pomiar,
(A) analiza,
(I) usprawnienie,
(C) kontrola .
Strategię DMAIC realizuje się równocześnie na trzech poziomach:
- przedsiębiorstwa,
- operacyjnym,
- procesu.
Zalety metody SIX Sigma
Powyższa strategia to metoda uporządkowana i ograniczona sztywnymi ramami DMAIC . Jest ona szczególnie przydatna do doskonalenia procesu.
W metodzie Six Sigma kładzie się szczególny nacisk zarówno na analizę kosztów jak również na opłacalność w zakresie doskonalenia jakości. Przeprowadzone badania pokazują, że wprowadzenie strategii Six Sigma zwiększa średnio rentowność od 6 do 8%.
Metoda ta ma zarówno wielu zwolenników jak i przeciwników. Należy do metod, które w sposób uporządkowany i usystematyzowany pozwalają tworzyć nowoczesną kulturę przedsiębiorstwa skierowaną na procesy zarządzania jakością już na etapie planowania jak również w trakcie przebiegu poszczególnych procesów. Jest to metoda ciągłego doskonalenia.
